در این زبان از کلمات مناسب و مثبت برای تایید و پذیرش طرف مقابل استفاده می شود. آن گروه از افرادی که این زبان عشق را ترجیح می دهند، با شنیدن عبارت هایی مانند «دوستت دارم» و عبارت های احساسی دیگر خوش حال می شوند و ارزش خاصی برای این عبارت ها قائل هستند. درواقع، کلمات در این زبان دارای ارزش واقعی هستند. علاوه بر این، افرادی که این زبان عشق را ترجیح می دهند، از مواجهه با عبارت های منفی و توهین آمیز به راحتی نمی گذرند و نمی توانند این عبارت ها را به راحتی فراموش کنند.
اولویت دهی به عمل
بعضی از افراد، اولویت را به عمل می دهند و نه به کلمات. این افراد از همسرشان توقع دارند که در هر شرایطی به آنان کمک کند و در صورت مواجه شدن با هر مشکلی، اول از همه به همسرشان رجوع می کنند. افرادی که زبان عشق را براساس اولویت دهی به عمل تعریف می کنند، هرگز نمی توانند به راحتی از شکستن قول ها بگذرند یا تنبلی همسرشان را درک کنند.
برای این افراد، هیچ چیزی عمیق تر و مهم تر از اظهار احساسات از طریق نوازش یا بوسیدن نیست. این افراد به اظهارات احساسی از طریق حالت های مختلف بدن واقعا اهمیت می دهند و در صورتی که خواسته خودشان را از سوی همسرشان دریافت نکنند، افسرده می شوند. به علاوه، بی توجهی همسرشان به ابراز احساسات از طریق نوازش و...، این حس را در آنان برمی انگیزد که انگاری دیگر مورد علاقه همسرشان نیستند.
" مجله پزشکی مادر"